بررسی مقایسه ای مقاومت آنتی بیوتیکی عوامل باکتریال در سپتی سمی کودکان و نوزادان

زمینه: سپتی سمی شایع ترین علت مرگ ومیر در کشورهای عقب مانده و در حال رشد در نوزادان به خصوص در هفته اول زندگی و کودکان خردسال می باشد. هدف از این بررسی تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی عوامل باکتریال مولد سپتی سمی در بخش های اطفال و نوزادان در مرکز طبی کودکان بوده است. مواد و روش ها: این یک مطالعه از نوع توصیفی است که طی 8 ماه از مهر 90 الی خرداد 91، 216 نمونه کشت خون با علائم سپتی سمی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه ها با استفاده از محیط غنی کننده bhi و تلقیح بر محیط های کشت آگارخوندار و مک کانکی آگار در گرم خانه 35 درجه سانتی گراد نگهداری و سپس کلونی های مشکوک با آزمون های افتراقی بیوشیمیایی تشخیص داده شدند. همچنین جهت تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های جدا شده از روش دیسک دیفیوژن استفاده گردید. آنالیز نتایج به کمک امار توصیفی و نرم افزار spss ویرایش 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تعداد 55 مورد (46/25 درصد) از نمونه های کشت خون مورد بررسی مثبت شدند. شایع ترین باکتری های گرم منفی و مثبت جدا شده از کشت خون با برتری باکتری های گرم منفی به ترتیب فراوانی عبارت بودند از: اشریشیا کلی 42/31 درصد، استافیلوکوکوس اورئوس 86/22 درصد و کلبسیلا پنومونیه 20 درصد. از نظر حساسیت آنتی بیوتیکی مقاومت استافیلوکوکوس ها به آنتی بیوتیک ها بالا بود، به گونه ای که همه صد درصد به پنی سیلین مقاومت نشان دادند. از بین گونه های آنتروباکتریاسه نیز بیشترین حساسیت به نورفلوکساسین، آمیکاسین، توبرامایسین بود و همه به آمپی سیلین مقاومت داشتند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهد بیشترین آلودگی در بخش کودکان ناشی از باسیل های گرم منفی است و نورفلوکساسین مؤثرترین آنتی بیوتیک جهت درمان بوده است.